Wordt mijn hond dikker na sterilisatie/castratie?

Van jongs af aan.. 

Geen enkel dier op aarde wordt dik van lucht. Een hond dus ook niet. Wel kan een hond dikker worden van voeding, koekjes, snoepjes en dergelijke. Het is heel belangrijk om uw hond vanaf jongs af aan op het juiste gewicht te houden. Honden die namelijk  als pup al stevig of zelfs dik zijn hebben een grote kans op overgewicht op latere leeftijd. Het is dus heel belangrijk om vanaf jonge leeftijd op het gewicht van uw hond te letten. 

Topconditie 
De conditie van een hond wordt bepaald aan de hand van een aantal factoren:
- De ribben: Deze mogen niet zichtbaar zijn maar moeten wel goed te voelen zijn. Als u de ribben goed kunt zien is uw hond te mager, kunt u de ribben slecht voelen dan is uw hond te zwaar.  
- De ruggenwervels en de bekkenbeenderen: Deze mogen niet zichtbaar zijn maar moeten wel goed te voelen zijn.
- De taille: Deze moet van bovenaf goed zichtbaar zijn. 

Stofwisseling 
Na de sterilisatie of castratie van een hond verandert de stofwisseling. Deze stofwisseling wordt na de operatieve ingreep trager, terwijl tegelijkertijd de eetlust en daardoor meestal ook de voedselopname toeneemt. Doordat het de stofwisseling langzamer is geworden heeft uw hond ook minder energie nodig. Als u uw hond dezelfde hoeveelheid voer blijft geven, krijgt uw hond veel meer energie binnen dan nodig is. Alle extra energie wordt opgeslagen als vet wat uw hond dikker zal maken. Ons advies is dan ook om na de sterilisatie of castratie een kwart minder eten te geven om te voorkomen dat uw hond dikker wordt. 

In topconditie blijven 
Wanneer u ziet dat uw hond dikker wordt na de ingreep moet u proberen zo snel mogelijk in te grijpen. Dit omdat overgewicht allerlei aandoeningen en ongemakken kan veroorzaken. Als eerste kunt u de dagelijkse hoeveelheid voeding minderen. Ons advies is om standaard (dus ook wanneer uw dier niet gesteriliseerd of gecastreerd is) ongeveer 10 - 20% minder te geven dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid die op de zak staat aangegeven naar gewicht. Daarnaast is het belangrijk om continue het gewicht in de gaten houden en eventueel de voeding hierop aan te passen. Ook is ons advies zo min mogelijk koekjes of snoepjes te geven. Indien u er toch voor kiest dit te geven adviseren wij om dat niet nog bovenop de dagelijkse hoeveelheid voeding te geven. 

Afvallen 
Wanneer uw hond hierna nog steeds dikker wordt of dik blijft kunt u een dieet geven wat minder calorieën bevat waardoor uw hond zal afvallen. Er bestaan ook speciale koekjes waar heel weinig in zit, zodat u uw hond nog steeds met wat lekkers tussendoor kunt blijven verwennen. Bij ons op de praktijk hebben wij ook een speciaal afvalprogramma waarin we u en uw hond begeleiden tijdens het afvallen. Hierbij komt u met regelmaat op consult bij één van onze paraveterinairen voor een gewichtscontrole.

 

Kan mijn hond incontinent worden van sterilisatie?

Wat is incontinentie?
Als een teef incontinent is betekent dat dat haar blaas geen urine meer kan bewaren en het niet meer kan ophouden. Dit is een vervelend probleem, zowel voor de hond als voor u als eigenaar. De vloerbedekking of de mand waar de hond in ligt wordt vies en het huis kan naar urine gaan stinken. Er zijn veel verschillende oorzaken voor het incontinent worden van een hond. Denk bijvoorbeeld aan ouderdomsincontinentie wat bij mensen ook veel voorkomt of prostaatproblemen of aangeboren afwijkingen. Een enkele keer  kan een teef incontinent worden na sterilisatie. Dit kan pas jaren na de operatie optreden. Er ligt dan meestal een klein plasje urine op de plek waar de teef gelegen heeft.

Hoe kan een teef na de sterilisatie incontinent worden?
Tijdens een sterilisatie worden de eierstokken verwijderd. Deze eierstokken zorgen normaal voor de productie van de hormonen oestrogeen en progesteron. Vooral het hormoon oestrogeen zorgt ervoor dat de sluitspier van de blaas goed blijft functioneren. Het hormoon oestrogeen valt na de sterilisatie weg en dit zorgt ervoor dat de sluitspier van de blaas slapper wordt. Bij een klein percentage teven kan dit leiden tot urine incontinentie. 

Welke teven hebben een grotere kans op incontinentie na sterilisatie?
Bij kleinere honden zien we zelden incontinentie na sterilisatie, het zijn voornamelijk de grotere honden die meer risico lopen. We adviseren om de teef eerst één keer loops te laten worden, om het risico op incontinentie te verkleinen. 

Bestaat er een behandeling voor incontinentie na sterilisatie?
De urine incontinentie die na een sterilisatie kan ontstaan is meestal goed te behandelen met medicijnen. Deze medicijnen moeten vaak levenslang worden toegediend.

 

Waarom mag mijn hond niet bijten of likken aan de operatiewond?

De operatiewond 
Voor de sterilisatie of castratie wordt een kleine incisie (snede) gemaakt waardoor de baarmoeder en eierstokken of de testikels worden verwijderd. Ter voorbereiding op de operatie wordt de huid waar de incisie zal komen eerst ruim geschoren. Vervolgens wordt de huid goed gewassen en daarna gedesinfecteerd. Dit zorgt ervoor dat vuil en bacteriën verwijderd worden, zodat deze plek zo steriel mogelijk is. Op deze manier worden infecties door bacteriën zoveel mogelijk voorkomen. Na de ingreep wordt de snede weer gesloten door middel van hechtingen. 

Waarom wil mijn hond bijten of likken aan de wond

De wond kan in het begin wat pijnlijk zijn, prikken en/of trekken, ondanks goede pijnstilling. Hierdoor zal de hond aan de wond willen bijten en of likken om deze irritatie te stoppen. Na een aantal dagen zal de wond gaan genezen en dus (net als bij mensen) jeuk veroorzaken. Hierdoor zal de hond waarschijnlijk na een aantal dagen nog meer de behoefte voelen om te bijten en of likken aan de wond. 

Waarom mag mij hond niet bijten of likken aan de wond

Als de hond aan de wond likt brengt hij/zij bacteriën uit de bek via de tong over op de wond. Vaak wordt er gezegd dat de tong van een hond heel schoon is. In de bek en op de tong van een hond bevinden zich echter normaal gesproken al veel bacteriën. Daar komt nog bij dat honden regelmatig aan van alles en nog wat likken wat ervoor zorgt dat de tong er zeker niet schoner op wordt. De bacteriën kunnen ervoor zorgen dat de wond gaat ontsteken en in het ergste geval kan een verwaarloosde infectie naar binnen slaan via de wond en een infectie aan de binnenkant van de buik veroorzaken. Dit moet absoluut zoveel mogelijk voorkomen worden.

Daarnaast is het zo dat wanneer de hond aan de wond bijt, hij de hechtingen of de wond zelf kan beschadigen met zijn tanden. Wanneer de hechtingen kapot gaan zal de wond weer open gaan staan met alle nare gevolgen van dien. Viezigheid en bacteriën kunnen via de open wond het lichaam in en in ergere gevallen kan weefsel of kunnen organen uit de buik via de open wond naar buiten gaan hangen en daardoor worden bevuild, besmet met bacteriën, gaan ontsteken en zelfs beschadigd raken. Ook kunnen de hechtingen alleen al door likken week worden en op die

manier los laten. De wond en de huid rondom de wond zal geïrriteerd en beschadigd raken door het vele likken en bijten met de ruwe tong en harde tanden.

Voorkom deze nare situaties en zorg er dus altijd voor dat de patiënt op geen enkele manier aan de wond zal kunnen likken en/of bijten!

Likken en/of bijten aan de wond kan worden voorkomen door gebruik te maken van een kraag of kap of Medical Pet Shirt. Zie voor meer informatie over een kraag of kap: Hoe lang moet mijn hond een kraag of kap om?

 

Gaat een voorhuidontsteking (puspiemel) weg na castratie?

Wat is een voorhuidontsteking?

Iedere eigenaar van een ongecastreerde reu zal dit verhaal over de voorhuidontsteking herkennen, het komt namelijk heel veel voor en is dus niet iets vreemds. Meestal zijn er  druppels van groen/gele pus bij de voorhuid van de reu zichtbaar. Deze druppels kunnen een vies en stinkend spoor achterlaten in huis wat erg vervelend kan zijn. De penis zelf is vaak niet ontstoken, maar het is de huid aan de binnenkant van de voorhuid wat ontstoken is. 

Wat is de oorzaak van een voorhuidontsteking? 

Meestal zien we de eerste klachten van een voorhuidontsteking vanaf 6 maanden leeftijd. Dit komt omdat de reu dan sexueel actief wordt en vaker zijn penis zal uitschachten. Door het regelmatig in- en uitschachten kunnen er bacteriën en vuil in de voorhuid terecht komen en voor een bacteriële infectie zorgen. Ook door het likken en/of wassen kan er een ontsteking optreden. Een enkele keer zien we een voorhuidontsteking ook ontstaan doordat de penispunt uitgedroogd raakt bij een te wijde voorhuidopening.

Hoe behandelen we een voorhuidontsteking? 

Er zijn verschillende mogelijkheden om een voorhuidontsteking te behandelen.

• Er bestaan speciale reinigingsmiddelen om de voorhuid te spoelen. Vaak geeft dit wel even verbetering, maar het probleem komt vrij snel weer terug.
• Als de penis zelf ook ontstoken is kan de voorhuidreiniger gecombineerd worden met antibioticumhoudende zalf, maar dit is meestal niet nodig.
• De definitieve oplossing is meestal castratie. Doordat we dan het mannelijke hormoon testosteron wegnemen, zal de reu minder sexueel actief zijn. Hierdoor zal de reu zijn penis minder vaak uitschachten en hierdoor neemt de kans op een voorhuidontsteking aanzienlijk tot helemaal af.  Helaas heeft de castratie geen 100% garantie, een enkele keer blijft een gecastreerde reu last hebben van een voorhuidontsteking.
• Chemische castratie door middel van een kleine implantaat onder de huid kan net als chirurgische ingreep (castratie) de voorhuidontsteking wegnemen. Het implantaat zorgt voor remming van de geslachtshormonen waardoor de reu tijdelijk onvruchtbaar is en heeft in die periode minder tot geen voorhuidontsteking.